donderdag 1 september 2011

Nog 45 dagen: Op en af

Schema: Interval extensief lang, 95%
Invulling: 153 bpm in 51:34 over 9,7 km (11,3 km/h)
Muziek: Michiel Borstlap - Eldorado

Mijn donderdagen zijn voor intervaltrainingen. Hierbij zorg je voor een telkens wisselende hartslag. Behalve dat het een aardige afwisseling is van de oefeningen op continu tempo, zorgt het er ook voor dat je lichaam beter in staat raakt om zwaardere inspanningen, en dus langere afstanden, aan te kunnen. De ene week staat een vaartspel op het programma, de andere een extensieve intervaloefening. Het vaartspel heb ik bij gebruik aan heuvels ruimhartig geïnterpreteerd als een intensieve intervaltraining.

Het verschil tussen intensief en extensief zit ‘m in de mate waarin je hoge inspanningen opzoekt en volhoudt. De extensieve training vereist hier ten hoogste 95% van de maximale inspanning die je op een middellange wedstrijd loopt. De beoogde marathonhartslag ligt op 93% daarvan, mijn bijbehorende hartslag ligt dan rond de 163 slagen per minuut zolang ik nog fris ben.

Voor de intensieve training ga ik “echt” hard lopen totdat ik boven de 170 kom. Wanneer ik dan zou gaan drentelen, duurt het te lang voordat mijn hartslag weer rustig is, dus ik ga in wandelpas totdat ik onder de 125 kom. Dit zaagtandachtige patroon houd ik aan. Erg vermoeiend.

Bij de extensieve training loop ik oplopende afstanden. Bijvoorbeeld 2 minuten rustig op 140 (tempo 1), dan 250 meter snel op 163 (tempo 3). Dan 2 minuten rustig, 500 meter snel. Dan een kilometer, enzovoorts. Ik merk dat de eerste kilometers het snel lopen moeizaam gaat, terwijl het kleine stukjes zijn. Maar de langere stukken gaan steeds beter. 

Ik zie de marathon als een extensieve intervaltraining, maar dan zonder de rustige stukken. Nog steeds kost het me bijzonder veel moeite om voor te stellen dat het werkt…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten