dinsdag 6 september 2011

Nog 40 dagen: Dieren in ‘t wild

Schema: Rustdag
Invulling: RFP afgemaakt. Geen tennis (regen, afgewisseld met buien).
Muziek: Ali Campbell – Flying High

Niets lekkerder dan hardlopen in de natuur. De bossen in, of de verre weilanden – op meer dan 500 meter van elke parkeerplaats is het al snel rustig. Frisse lucht en gefilterde geluiden. Dieren.

Het is alleen een illusie te denken dat grazende reekalfjes en dartelende biggetjes je deel zullen zijn, tenzij je route langs een varkensvilla voert. Het dreunende draven van een hijgende gestalte is meestal iets teveel voor de fijne smaak van het hogere bosleven.

Het lagere bosleven interesseert het gelukkig geen moer. In de paddenpoel wordt de lente ingezet met zoveel snorkende passie uit tienduizenden kelen, dat de rest van het jaar ervan moet bijkomen. Het snateren van een enkel eendje blijft de enige resonans.

Hoogvliegers, maar vlakbij. Een koppel gakkende ganzen dat overvliegt op vijf meter hoogte. Twee witte zwanen, kaarsrechte halzen, bijna op oogafstand. Een zwerm muggen, als onverwacht onderdeel van een eiwitrijk dieet.


Verstilde momenten. Een rood dood eekhoorntje.

Harden lopen dan paarden. Met een boogje om loslopende honden heen. Kleine hondjes grimmig aankijken en ze empathisch inprenten dat wat mij betreft een voetbal haar mag hebben.

Territoriale katten. Mijn wijk. Mijn stoep. Ik ga niet opzij. Priemende blik. Hazenpad.

Beestachtig lekker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten