Schema: 1 dag doorgeschoven – Duurloop tempo 1, 45 min.
Invulling: 146 bpm in 53:33 over 9,7 km (10,9 km/h)
Muziek: Paul
McCartney & Wings – Band On The
Run
Muziek om bij te lopen. Sommigen zweren erbij, parmantig
kuierend met hun roze iSpeler in de hand. Ik laat de opborrelende vooroordelen bij
deze observatie even volledig aan de lezer. Anderen haten het; de schurende
oordopjes, het onverwacht achteropkomend verkeer. Voor mij was muziek een
stimulans om te gaan bewegen. Het ritme geeft energie, elk nummer is zowat een
halve kilometer opgeschoten. Ik loop nu nog zelden met muziek. De gedachten in
m’n hoofd en het geluid van de omgeving geven al genoeg drive.
En een wedstrijd, dat is muziek op zich. De blije bandjes
langs de straten en het zwijgende geroffel van de duizenden voeten is een ad-hoc
compositie met pulserende oerkracht. Hier met oordopjes lopen staat voor mij
gelijk aan kauwgum kauwen in een restaurant.
In elk Marathon Countdown stukje geef ik ook een muziektip. Het
zijn hele albums met loopbare muziek, met uitzondering van sommige rustdagen
wanneer er wat rustigers doorheen kan slippen. En ik tik elk stukje met deze
muziek op de achtergrond als inspiratie.
Wat loopt lekker, en welke nummers neem ik mee als onderweg
wil swingen? Een vast en stevig ritme vind ik het lekkerst. Rock gaat dus
prima. Geen ballads, anders val ik tegen een boom in slaap. Ook geen house voor
mij, alhoewel ik NK-renners ken die het liefste trainen met Tiesto op vol
volume. Dan maar geen NK.
Albums zijn vaak een mix van langzame en snellere nummers,
maar zelf je mp3-speler volgooien met je keuze aan losse lekkere loopnummers is
tegenwoordig zo gedaan. Als je wilt dat de nummers qua tempo, hardheid en
lengte echt bij elkaar passen, dan moet je iets meer moeite doen; een andere
keer meer daarover.
Het kiezen van nummers uit het huidige aanbod op de eigen
harde schijf, iTunes en Spotify kan bedwelmend werken. Om de keuze voor mezelf wat
te versimpelen heb ik een subset samengesteld van alle nummers die ik heb, waar
het woord “Run” in de titel voorkomt. Een arbitraire keuze. Het had ook
“Pancake” kunnen zijn, maar dat is met eentje
een te beperkte oogst. En “Love” duizelt me na meer dan 5000 nummers. “Run” levert
me al meer dan 275
hits, waarbij ik dubbele versies (live en studio, EP en Japanse markt, bootleg
en unplugged) eruit gefilterd heb. Mijn ervaring leert ook dat “Run”-nummers
gemiddeld stukken energieker zijn dan de zoete of deprimerende liefdesdeuntjes.
Verdere criteria: geen andere dan Engelstalige, geen “Run” alleen
in de teksten (“Psycho killer, qu'est-ce que c'est, fa fa fa fa fa fa fa fa fa
far better run run run run run run run away”), en ik keur Running River tot en
met Da Doo Run Run ook goed. Hé, ik tik, het is mijn tic, dus ik bepaal de spelregels.
Zo ren ik weg, koeltjes, wild, naar Mexico, naar hem, naar
haar, naar jou, voor jouw liefde, op vertrouwen, in stilte, op straat, door de
jungle, bergopwaarts, achter het snijdende mes aan, voor m’n leven, rond de
wereld, tot het einde van de weg. En weer terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten