Aan de slag

Vijf maanden zijn voorbij. Het jaar kan beginnen.

Vorig jaar heb ik toegewerkt naar mijn 1^e marathon. Een geweldige en uitputtende ervaring, lichamelijk, maar in de kern veel meer geestelijk. Spieren zijn slaven van je wil. Het lichaam volgt wel, het is de geest die moet sleuren. Zoveel zwaarder dan te ademen en aan te spannen in ontbering, is het besef dat niets je dwingt dan jijzelf, en dat je ter plekke kan stoppen om toe te geven aan koel vocht en verlossing. Maar daaronder wurmt zich het wrang besef dat het kunnen afzien de beloning is, de snelle verlossing geen eeuwigdurend rijk maar een kortstondige verarming, en dat diepgaande voldoening geboren wordt uit het doorbreken van het dilemma tussen inbijten op toekomstige prestatie en directe geneugten. Welkom in het land van Calvijn.

Na die tijd heb ik maanden alleen op routine gelopen. Lopen helpt om op de weg te blijven. Tussen de lijnen, voorwaarts te gaan. De dagelijkse besognes die zich hebben afgezet in de haarvaten van je hersenen worden losgeschud en dwarrelen als de sneeuwvlokken in een glazen huisje door je hoofd. Hierdoor kan je er heel anders tegenaan gaan kijken. Weerspiegeling, ontstoffing, onthechting. Nieuwe dimensies, zichtlijnen en waarden. Als niets moet dan het lichaam voort te stuwen, dan is al het overige een decor dat mag worden schoongekrabt, overgeschilderd en ingericht.

Laat de geest lopen. Mannen, vrouwen, laat die controle gaan. Wat was is gebeiteld, wat komt is was in onze handen. We hebben alleen invloed op wat nog gaat gebeuren. Overstijg de muren de we metselen om ons verleden op te sluiten. Bouw wegen om te verbinden. Loop naar de toekomst.

Nu ga ik weer van start. Nieuwe rondjes. Nieuwe mogelijkheden om mezelf voorbij te gaan. Zonder zomaar te stoppen. Bij elke stap vooruit beseffende dat niet wat we gepresteerd hebben van belang is, maar dat wat we nog kunnen bereiken. Oh yeah.

Runapps – CardioTrainer: Eenvoudig harteloos

Voor sommige hardlopers gaat het niet om het aftrainen, maar om het afvallen. Zolang je loopt, kan je niet eten. Als je stevig hebt gelopen, kan je de eerste tijd niets door je keel krijgen. En tegen de tijd dat je de zakken chips wil openscheuren wordt het tijd om naar bed te gaan.

Niet verwonderlijk dat rituele calorieënverbranding op vrijwel elke app aanwezig is. Helaas is ons lichaam zo energie-efficiënt dat wat er in een uurtje hardlopen verbrandt, met vijf minuten snacken te compenseren valt. Hardlopen op zich is dus niet goed voor de lijn. Geen chips kopen, daar val je pas van af! Het gaat om de instelling, en als je de endorfinetrance tijdens het lopen gebruikt om jezelf daarmee in te prenten, komt het wel goed.

De makers van CardioTrainer komen uit de afvalbranche. De focus ligt niet op gft en inzameling, maar op gps en inname. In de betaalde versies krijg je een trainingsmodule voor gewichtsverlies en de mogelijkheid om tegen jezelf te lopen. Dan kom je jezelf dus ongetwijfeld vaak tegen.

Cardiotraining is de vorm van inspanning die bij relatief laag tempo het meeste vet verbrandt, en dat is dan weer goed voor je hart. En voor je honger. Na afloop van een training krijg je meteen te zien welk voedsel je gecompenseerd hebt. Een stop na een paar seconden is al bijna een enthousiaste aardbei, een uurtje echt aan de slag toont twee rijpe avocado’s. Die aanblik stimuleert me direct om een boodschappenlijstje op te tuigen met alle ingrediënten voor een feestelijke Mexicaanse maaltijd. Vergeet de zure room niet. En een traytje corona’s. Ay-ay-ay.

Simpel is het toverwoord voor CardioTrainer. En simpel is goed voor een loopapp. De schermen zijn helder, met grote knoppen waardoor je niet hoeft te priegelen. Ondanks deze afgeslankte lay-out zijn er veel praktische opties aan boord; hartslagmeting, aftellen voordat je begint, automatisch stoppen als je even stil staat, gps-kaart, prestatie delen op Facebook en Twitter, muzieklijsten spelen, en een welluidende stem voor voice feedback op in te stellen tijden of afstanden.

Alles is Engelstalig, maar de eenheden zijn naar Europese leest te schoeien. De nauwkeurigheid van de gps is in te stellen, en de betrouwbaarheid ervan behoort tot de beste van de runapps die ik tot nu toe getest heb.

De site is ook simpel. Meer dan simpel. Als de app slank is, dan is dit anorexia. Het voegt niets toe, anders dan de schermgrootte. Je kan je kaartjes en statistieken zien, en dat is het. Dus geen hartslaggrafieken, vreemd genoeg. De app zelf heeft wel een hartslaggrafiekje, maar daarvan is de schaal (en dus je hartslagfrequentie) nou net niet te lezen. Beetje harteloos.

Samenvattend, een heel prettige app om mee op pad te gaan. Als je wil trainen op hartslag, dan is uitgerekend CardioTrainer niet de app to go, maar wie een degelijk loopmaatje met voldoende andere functies mee wil nemen, die kan hiermee vast goed overweg. Smakelijk!

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Runapps – MapMyRun: 1e rondje gratis

MapMyRUN+ (verzin het maar weer, zo’n naam en spelling) is de looptelg uit de MapMyFitness app-familie. Het duurt even voordat je aan de slag kan. MapMyRun is vrij vergeetachtig, en bij herstart komt het vaak voor dat je je moeizaam verzonnen combinatie van naam en wachtwoord weer mag invoeren. Ook andere voorkeuren verdampen regelmatig, zoals je gewenste eenheden en opties voor stembegeleiding. Dit is misschien onderdeel van het trainingsprogramma om te zien of je wel voldoende bij de les bent om een stukje te mogen hardlopen. Of heeft MMR zelf last van verkalking in de stroomdraadjes? Het uploaden van een run kent andere trubbels. Wanneer dit mislukt is een herkansing mogelijk. Maar vervolgens staat de afstand twee keer op de site. Ik ren kennelijk in een parallel universum. Tegen mezelf.

De mobiele schermen zijn redelijk helder van structuur en grootte. Voor de socio’s behoort uploaden naar Twitter en Facebook tot de mogelijkheden, zelfs tijdens het lopen. Het betreft dan de prestatie en het routekaartje. Je kan er niet voor kiezen om het pad naar je huis weg te laten om te voorkomen dat je met bravoure aangekondigde run eindigt bij een opengebroken voordeur. Voor andere sociale contacten geeft MMR blijk van een wanhopig gebrek aan aandacht en een dubieus onvermogen tot eenvoudig optellen.

De bijbehorende site, alleen Amerikaanstalig, is opgezet met de te verwachten componenten. Trainingen overzien, routes raadplegen, tempi en hoogte inzoomen. Je kan ook hier voorkeursinstellingen opgeven (waarom niet gesynct met de smartphone?). En je kan invoeren wat je gegeten hebt, om zo gekoppeld aan je inspanningen als een ramptoerist je eigen verbrande calorieën te aanschouwen. Nuttig? Mwah. Efficiënt? Dubbel mwah. Het zoeken op “orange juice” levert 484 (goeddeels identieke) hits op. Maar “boterham met hagelslag” nul. De ruige toevoeging van Google Earth maakt het mogelijk om je run in 3D na te vliegen. Fly like an eagle. Top, al zijn de afstanden dan weer in mijlen. Je vliegt gelukkig hoog genoeg om niet ten gevolge van het wankele gps-spoor dwars door gebouwen gesleurd te worden.

Het verdienmodel is duidelijk gejat van pornopiraten, viruspushers en dubieuze leenbaronnen. Gruwelijke stuiterende reclamebanners van het type “Dit is geen grap, u bent de mogelijke winnaar”. Dat zijn geen grappen. Advertenties met puilende rijen foto’s van sixpacks en blubberbuiken. Afzichtelijk. Dat is een heeeel achenebbisj bannercontractje geweest.

De hartslag is alleen te koppelen via het ANT-protocol. ANT-functionaliteit voor iPhones wordt verkocht als opzetstekker. Jakkes, Steve Jobs zou een rolberoerte krijgen op z’n iCloud. Sommige Androids hebben ANT ingebouwd. Maar waarom afwijken van de overal aanwezige bluetooth standaard? Toch niet om gezellig stekkertjes te kunnen verkopen via de website? Toch? Toch??

De app heeft voice feedback, met veel opties voor gewenste tussenstanden, mits Engelstalig. Vreemd genoeg maakt de app niet gebruik van de lokale stemgenerator, alleen van de Engelse. En dat kan je niet in de app aanpassen, maar alleen via de apparaatinstellingen. Ook hier verhaspelt de app voorkeuren; goed opletten wat er wordt opgeslagen. Mijn bescheiden lengte van 1 meter en 76 hele centimeters krijg ik niet door de strot van MMR geduwd. Telkens maakt ie hier 1.75 meter van. Cameracontrole? Ze willen me klein houden! De hele lokalisatie, ondanks dat het hier al versie 2.4 betreft, is rommelig doorgevoerd en slecht getest.

Als je tempo wil houden, vink dan alle mogelijke voortgangsmeldingen aan bij een updatefrequentie van eens per minuut. Gedaan met de rust. Mede door het pinnige Engelse robotstemmetje beklemt je het gevoel dat je wordt achternagezeten door een losgeslagen Dalek die je aanhoudend om de oren mept met statistieken. Een snerpend “Exterminate!” ertussendoor zou niet opvallen. Rennen!

Er is meer waardoor je je pas versnelt. Mijn afstand van 10 km wordt als 9 km weergegeven en berekend. Jemie. Deprimerend. Maar de site toont wel 10 km. De ballontekst vindt het 6 km. Ehh. Waarheid is perceptie. Maar dit is wel een heel schizofrene waarneming. Het is niet eenmalig. Ook van mijn zwaarbevochten 13 km wordt een hele kilometer afgetrokken. Zijn dit strafpunten voor die arrogante Europeanen met hun metrieke fratsen?

Voor Amerikanen zal het wel werken. Maar de uitvoering voor deze zijde van de wereld wordt geplaagd door bugs, aanpassingsproblemen en onverklaarbare blunders. Als je niet kan tellen maak je hier geen vrienden. Get your math right MapMyRun, of herdoop het naar MyMadRun. Gratis is ok. Maar dit is ronduit goedkoop. Terug naar de basisschool, en begin te oefenen met de tafel van 1.

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

The thing about Google Translate

So recently Google introduced its Dynamic Translate button for blog pages. Basically, it does exactly what you would expect: it translates the blog’s text from its native language into your own. Or that of any person living on the opposite end of the earth, if you would care. How dynamic is that. And yes, I put it into my blog for anyone to use.

A fine opportunity to spread the word of my running related stories thinly over the global pancake while potatoing the coach. No sweat, just a press of the button and suddenly the reach of my writings extends from the in-dikes living handful of wooden shoe wearing tulip digesters to the billions. Hello world!

That’s the good news. We recognize the ease of on-line translation since the Babel fish, MIB and The Doctor. Whomever came first, depending on their bended time quadrants. Just Google is not a black tie time lord that fits into your ear. It’s almost human. And it makes mistakes. It has an endless vocabulary. It has limited understanding powers. None, if your rule out algorithms. That’s the bad news.

And the original text of my blogs already tends to draw my fellow countrymen to Google Translate, trying to find meaning behind my words. Converting it into a different language will make that even more difficult.

Thanks for the button, Google. It will help to bring the words across. On my wandering thoughts while running, the facts on running apps, and none of the above. But sorry for the sentences, folks. I'm afraid translation renders them into lingual punishments.

Runapps – In de wereld van Endomondo

Vandaag staat de spotlight op Endomondo Sports Tracker. Deze runapp ondersteunt volgens de site alle populaire smartphones. Een kudde van een kwart miljoen andere Androidgebruikers ging mij al voor. In dit platgetrampelde spoor heb ik de afgelopen tijd 86 kilometer afgelegd. Denk ik.

Het business model van de gratis app is gebaseerd op de site, waar sportspulletjes worden verkocht en waar gebouwd wordt aan de wereldwijde community. Als betalend lid krijg je korting op je aankopen (altijd leuk, korting na bijbetaling), kan je doelen stellen met audio coaching, en kan je je prestaties afzetten tegen die van de andere leden. Hopelijk is de grootte van het ego ook een benchmark.

Het logo weerspiegelt het resultaat van een dronken avontuurtje tussen PacMan en Snottebella Margarinana. Dit is niet de uitstraling van een renner waar je vlak achter wilt lopen zonder een goede duikbril op.

De site en de app zitten goed in elkaar. Prettige layout, ook in het Nederlands. Tijdens het lopen hoor je elke kilometer je totaaltijd en de duur van de laatste kilometer in de standaard Engelse stem van de smartphone. Hartslag wordt opgepikt via een standaard bluetooth borstband. Geen upload naar Twitter, maar wel een Facebookkoppeling. Je kan een vertraging instellen waarop de meting moet starten. Historie is zowel in de app als op de site snel en goed te vinden. Top.

En af en toe worden ‘challenges’ neergezet, waarbij iedere gebruiker die hieraan meedoet de eigen prestatie kan zien in een ranglijst gedurende een paar weken hardlopen. Met mijn eenmalige deelname ter test ben ik zowaar ruimschoots bij de eerste 12½ duizend geëindigd. Het doet me deugd dat 217 anderen dit wel leuk vonden.

Kortom, goeie app! Het is dat je moet bijbetalen voor de audio coaching, anders was het een hele goeie app. O ja, en er is nog een dingetje. Klein dingetje maar, hoor. De gps. Is... Eh. Bedroevend. Heel erg.

De Endomondo community is volgens de site gebaseerd op gratis gps tracking voor sporten. Dan moet de app dat wel goed doen, anders is het een wankel fundament. En ik verwacht dan dat het gps-signaal snel en zuiver wordt gevonden en zodra je buiten komt elke graspol waar je omheen zwenkt herkenbaar op de kaart is terug te vinden. Graag.

Helaas heeft onze groene druipkop daar niet het concentratievermogen voor. Herhaaldelijk blijft het lange tijd angstwekkend stil op mijn bovenarm. Dan, na een half uur, wordt ook Endomondo wakker en begrijpt toch dat er nodig iets aan de tijdwaarneming gedaan moet worden. Het zal toch niet zijn dat mijn baasje al kilometers loopt te blazen en dat ik dat eventjes gemist heb? Oeps, snel maar.

En dan volgen plotseling de rondetijden zich op. Bijna elke halve minuut meldt mijn indolente renentiteit nu dat ik weer een kilometer heb afgelegd, totdat ik er zelf angstig van word. Ik vermoed dat er een sensor in de smartphone actief is geworden die de spanning meet over de spierballen waarop mijn app zit vastgesnoerd. De overdosis machismo komt tot een spetterend hoogtepunt wanneer bij het passeren van een stel kwebbelende meiden de app uitroept dat ik vijfentwintig kilometer heb afgelegd in 53 minuten. Daar worden ze heel stil van. Ik ook. 

Het teruglezen van de plattegronden bewijst het. De gps dwaalt alle kanten op als een vleermuis met verstopte oren. Dat ie een half uur doet over kalibreren is niet goed, maar dat de route daarna het gedrag vertoont van een overspannen haas op een wodkadieet is ontoelaatbaar. Ik verlaat de kudde en laat de rest van de wereld aan Endomondo.

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Runapps – Looptijden.nl: site of app?

In het internationale loopveld van runappjes trappelt een exemplaar mee van Nederlands grondgebied: Looptijden.nl. Het mag geen verbazing wekken dat deze app een nauwe connectie onderhoudt met een site, die, jawel, Looptijden.nl heet. Is dat een zwakte of een pluspunt?

Ik waardeer een goede website achter een app als oplossing om complexere functionaliteit en statistieken samen te brengen. Op het grote scherm van een pc of tablet zijn de gegevens immers veel gemakkelijker te bestuderen, en het zwaardere nummerkraken op mijn prestaties is door een centrale server goed bij te houden. De app dient dan als registratiemedium en virtuele haas, en de website als thuishonk voor het grote plaatje.

De koppeling van app en site moet daarentegen ook weer niet te verweven zijn. Ook als ik geen internetverbinding heb, wil ik zo nodig kunnen trainen of mijn gegevens nalezen. Daar raakt deze app van het padje. Voor heel veel functies wordt de site geraadpleegd; ook voor instellingen en toelichtingen. Het is me een keer onbedoeld gelukt de applicatie zich te laten ophangen doordat er geen goed datasignaal was; Taakbeheerder moest eraan te pas komen om de oeverloos zoekende app van de weg te sleuren.

Looptijden.nl heeft een site voor kleinbeschermde toestellen (niet m.looptijden.nl, maar het wat meer eeltverwekkende www.looptijden.nl/mobiel), maar verwijst merkwaardig genoeg vanuit de app vaak naar onleesbaar kleine grotemensenpagina’s, zoals bij de toelichting op audiocoaching.

Wat geeft deze app een strategische voorsprong op de concurrenten? Het weergeven van de route, uploaden van prestaties, en inhaken op sociale netwerken is voor een gratis versie tegenwoordig te verwachten. Muziek kunnen spelen op de achtergrond, het per minuut of kilometer omroepen van de voortgang en de koppeling met een bluetooth hartslagmeter zijn prima kenmerken. Als wisselgeld worden er advertentietjes weergegeven, die zoals voor dit soort schermen gebruikelijk gelukkig bijna niet te lezen zijn (mijn leeftijd zou hier in kunnen meespelen).
 
Een bijzonderheid is een kaartje van Nederland met aanstaande loopwedstrijden. Handig om in de buurt een match te zoeken. Overigens meer van nut als pc-applicatie dan als app. 

De tijden worden door een heldere Nederlandse mannenstem bijgehouden. Regelmatig meldt deze met een testosteronische generatie-Y-blijdschap dat ik alweer een kilometer verder ben, waarna de snelheid en hartslag worden opgedreund door een uitgebluste keuzestressdertiger.

De kwaliteit van de gps-tracking is ok. Het duurt even voordat de coördinaten secuur worden; en aangezien er geen inlooptijd is in te stellen tellen alle meters, ook de onzuivere. Daarna blijft de app bij de les. De middeling van metingen is overdreven; op de kaart ziet een kronkelroute er uit als een hoeveelheid lange rechte lijnen. Een uurtje op de rotonde lopen zal deze app gegarandeerd van streek brengen, en z’n duizelige dragers nog meer.

De interface is redelijk. Er zijn veel knopjes en mini-tabjes. Een gemis is het ontbreken van een auditief signaal bij de start, waardoor je niet weet of het toestel loopt. En dat wil je in een race niet gaan uitvinden door eens rustig langs de kant plaats te nemen en het apparaat uit z’n houder te wringen. Wat je al helemaal niet wilt is er dan achter komen dat er een dialoogje open staat met de vraag of je niet eerst even feedback wilt geven. Nondeju! Op 110 dB, jazeker. Grmblbl.

Als bluetooth uit staat, zal de app je niet waarschuwen. Gevolg is een rondje zonder hartslag. Nou ja, zonder het meten ervan. En audiocoaching voor trainingsschema’s doet het niet in de gratis versie, maar daar kom je pas achter als je al minutenlang vruchteloos aan het lopen bent. Dat kan ook handiger.

Ook is het scherm tijdens het lopen gevoelig voor onbedoeld aanraken, waarmee het display naar een andere app of functie kan springen. Na terugkomst dacht ik een paar keer dat de app het begeven had, maar na starten van de app en door de schermen bladerend zie je dan dat je alsnog op Stoppen kan drukken. Da’s leuk, als je al tien minuten binnen staat uit te hijgen van een topprestatie, die nu als een verwaterde versie van een bejaardenpolonaise wordt gelogd voor de eeuwigheid.

Bij de site valt me op dat resultaten niet bewerkt kunnen worden. Ik zou zo graag wat meer indruk maken met recordtijden… De grafieken van snelheid, hartslag en zones zijn erg inzichtelijk, maar niet gerelateerd aan of geprojecteerd op de route. De absolute hoogtemeting klopt niet erg, want er wordt niet gecorrigeerd voor de gps-offset in Nederland.


Al met al is het een prettige app, met veel voordelen, en als gratis Nederlands product een aanrader. Ik zie nog flink verbeterpotentieel, maar de basis is goed. Mijn verdere tips: maak de app onafhankelijker van de site, en versimpel de interface nog verder.

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Geachte klant...

Ik heb trouwe vrienden. Vrijwel dagelijks krijg ik een mailtje van ABN AMRO, met als aanhef: “Geachte klant”. Dat voelt goed; ik hecht aan een zekere achting en distinctie in de omgang.

De inhoud van het bericht heeft altijd een gelijke vorm. De afdeling Klantenservice maakt zich zorgen over spam, phishing en internetfraude, en wil mij behoeden voor het kwaad. Toppers zijn het, naast Heren. Ik ontwaar maatschappelijke betrokkenheid, klantfocus, ambachtelijke passie, en nietsontziende wegcijfering van hun eigen klein belang voor mijn particuliere noden.

Er wordt gerept dat de er momenteel technische werkzaamheden plaatsvinden om de nieuwste beveiligingssoftware te installeren. En mijn account zal geblokkeerd raken als ik geen actie onderneem. Tja, die hinderlijke IT-ers weer, die met hun kromme bits de schone werken van briljante marketeers en serviele klantendienaars bezoedelen. Maar goed, even door de zure appel heen bijten, en aanstonds zullen de poorten van het paradijs openzwaaien. Een simpele klik op de meegeleverde link, en het inloggen op een zekere pagina zal deze geachte klant verlossen van alle zorgen en wat dies meer zij.

Er lonken veel charlatans naar de goedvertrouwende medemens, via dubieuze mailtjes van twijfelachtige aard. De kans om daaraan in de praktijk ten prooi te vallen was tot voor kort voorbehouden aan gedrogeerde dyslectici en argeloze nieuwkomers die een wandelingetje op de digitale snelweg maakten. “Uw creditcard is opgeschort omdat we een probleem op uw account.” vergoogletaalt een mail namens “Verified by VISA”. Bijna ingetuind. Maar niet helemaal.

Aanvankelijk steken de scriptkiddies meer moeite in het idee dan de aankleding. De mails lijken op het belabberde gekladder van een kleuter die bankovervallertje speelt en met een ernstig gezicht het bierviltje met zijn eisenpakket door het loket schuift. Het losgeld dient voldaan te worden in snoepjes. Maar ook eencellige organismen hebben een lerend vermogen. De binaire straatrovers adapteren de lingo van hun gastheer, de bank, als digitale mimicry. Ze kopiëren de platitudes en sussende taal die alle banken gebruiken, en die daarom naast allergiebultjes ook des te meer wantrouwen opwekken.

Ze assimileren als Borg, en weerstand is zinloos. Ze hullen zich in de huid van de schaapachtige banken, die jaarlijks honderden miljoenen (soepeltjes doorberekend aan hun eigen klanten) kwijtraken aan echte criminele virtuele krakers. Het antwoord van de banken is nog meer gratuit en wollig taalgebruik, dat gaandeweg als vulling wordt hergebruikt in de vismailtjes. We hechten aan uw veiligheid (en nog meer aan uw saldo). Geef nooit uw wachtwoord af (nee, typ het zelf maar even in op deze link, dan hoeft onze Westoekraïense hacker of onze backoffice geen echte mensen aan de lijn te krijgen).

Elke dag worden de mailtjes echter. En met de dag weet ik het zekerder. De vermindering van stijlbreuken, de optelling van oprechte intenties, de vermenigvuldiging van goede smaak en omgangsvormen. Dit kan geen oplichting zijn. Ze zijn het echt. Na al die honderden mailtjes, en alle zoete aandrang tot hun geachte klant ben ik bijna overtuigd. Ik zou de inloggegevens tot mijn rekening willen intypen. Alleen één dingetje nog. Ik ben geen klant bij ABN AMRO. Tja.