Schema: Rustdag
Invulling: Tennis 2 x 45 min. (1 x gewonnen)
Muziek: Rolling Stones – Bridges
To Babylon
Muziek komt van ver. Het is een taal van zichzelf, met eigen
idioom, syntaxis en vervoegingen. Het verspreidingsgebied is niet zozeer
geografisch, maar eerder per leeftijdscategorie bepaald. Een universeel communicatiemiddel.
Klankkleur draagt de boodschap. Het neuriën van de moeder
stelt de taalloze baby gerust, een brul tussen Neanderthalers van verschillende
gebieden is even duidelijk als het grommen van de leeuw. Neem “Uhuh”. Op elke
manier dat je het uitspreekt geeft het een ander beeld, van teder, of
bevestigend, tot waarschuwend.
Meer dan dat hadden we ook eigenlijk niet nodig voor onze
communicatie. Heidegger, kernfysica, boodschappenlijstje, Zomergasten; Uhuh,
uhuh? Uhuh. De overige woorden hebben de leercurve alleen maar steiler gemaakt. Babylon sprak niet één taal, maar slechts één woord. Er
werd gezongen.
De toon maakt de muziek. Een muziekplaatje zegt meer dan
duizend woorden, het raakt diepere delen van onze hersenstam. Daarom is het zo
lekker om af en toe met muziek te gaan lopen.
De mogelijkheden om muziek vast te leggen en mee te nemen
zijn gelukkig flink verbeterd. Het valt namelijk niet mee om een knapenkoor dagelijks
zover te krijgen om een uur in looppas te volgen en tegelijkertijd een
loepzuivere meerstemmige cantate ten gehore te brengen.
De eerste geluidsopnames met wasrollen waren nog niet zo
geschikt voor onderweg. Was smelt namelijk in de zon. Tegen de tijd dat je
thuiskomt zijn je opnames gewist. Schellakplaten waren al beter. Maar de
akoestisch versterkende toeter, waaraan Edisons hondje luistert naar de stem
van z’n meester, is een draak om mee te zeulen, zeker bij sterke tegenwind.
Met de elektrische versterker en de vinylplaat nam dat
probleem af. Het overslaan van de naald is wel erg lastig. Het verlengsnoer
ook. De bandrecorder op batterijen verhielp beide problemen. Toch bleef de
buizenversterker een zwak punt en een zware belasting voor de rugwervels.
Uiteindelijk vormt de cassetterecorder
de echte doorbraak. De walkman. Gevolgd door de discspeler, en nu de mp3-speler. Kleiner, zuiniger, beter. Eindelijk je eigen muziekselectie,
spelend zolang als je wilt. Je kan ook al lang radio op oortjes meenemen, maar
dat is alleen geschikt als je je graag laat beneuzelen door deejays of als je swingt op
wasmiddelreclames.
What’s next? Nog kleiner, nog oneindiger. Interactie met je
gevoel, automatisch aangepaste ritmes. Muziek uit de cloud. Een chip in je
hoofd. En bij het bereiken van de finish een warm en luidkeels uhuh!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten