vrijdag 16 september 2011

Nog 30 dagen: 1 maand nog

Schema: Rustdag
Invulling: Teamtennis 4 x 30 min. (4 x gewonnen)
Muziek: Don Henley – Building The Perfect Beast

Over een maand is het zo dan ver. Ik denk vooruit en zie de Amstel, industrieterreinen, de oude stad en het Olympisch stadion. Duizenden om mij heen, allemaal al maanden bezig met gespannen of relaxt voorbereiden. Sommigen zoals ik, de groentjes, van binnen een beetje bleek om de neus. En de pezige gekneisde kilometervreters, op voor hun zoveelste thonnetje. Appeltje, eitje. Of rijstebrijberg.

Op 1 augustus, zeven weken terug, heb ik de knoop waar ik in zat doorgehakt. Het gaat gebeuren. Niet meer elke dag in een cirkeltje rondlopen in m’n hoofd, maar in de buitenlucht. Tweeëneenhalve maand monofocaal opbouwen, elke loopdag zeker twee uur aan voorbereidend denken, sporttenue aangorden, lopen, uitzweten, douchen en weer terug kruipen in de huid van de burgerman. De rest van de dag toch eraan denken, erover praten tegen elk klankbord van vlees en bloed of rauhfaser.

Drie weken later, op 20 augustus, ben ik gestart met m’n blog. Hello world, ik verklaar je medeplichtig. Ik spijker dagelijks mijn stellingen aan de deur van internet, en de hervorming is aanstaande. Transformatie van lichaam, gedachten en levensritme. Dierlijke krachten bouwen zich krakend op. De finishvlag, wapperend in mijn hoofd, houdt me gaande. Ingespannen blik en opeengeklemde lippen, tussen het hijgen door. Wat erna komt? Ik weet niet of het einddoel absolutie betekent, verlossing of teloorgang.

Bloggen kost zowat evenveel tijd als het lopen. Da’s niet erg. Het kanaliseert de wilde en zoete gedachten. Het vindt z’n plek tussen nachtelijk gewoel en dageraad. Het vervangt de platte buisvertoningen. Internet is groot genoeg voor een klein hoekje met persoonlijk gegrut.

Niet sporten is niet gezond, hoor ik net in een boekbespreking. Rustig ademen wel, en dat kan zelfs weer gezonder zijn dan een stressige sportverslaving. Ik sport eerst even nog een maand door. Verslaafd of gedisciplineerd. En tussendoor adem ik rustig in. En uit. In. Uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten