woensdag 28 december 2011

Lente in Marokko

Nu in de meeste landen rondom de Middellandse zee het vertrouwen in het regime dan wel in de muntsterkte in diepe dalen is beland, maar de sneeuwhoogtes in Europa nog sky high bleven, heb ik voor de donkere dagen aan het einde van het jaar een rondtocht in Marokko verkozen. 

De strakblauwe luchten zijn oogverblindendend, maar de zon krijgt de temperatuur met moeite boven de 15 graden en de Berberse nachten zijn koud. De hotelkamers lijken eveneens ontworpen voor de lente, want de temperatuur is ook daar killetjes. Met glaasjes hete muntthee en dikke dekens valt het wel uit te houden.
 
De koningssteden zijn een deel van het doel. In Rabat, Fes, Meknes en Marrakesh vormen de meer dan 1000 jaar oude medina's door hun royale opknapbeurten een historische labyrinth van ontelbare kruipdoorsluipdoorsteegjes, vol handelaren in bedwelmende kruiderijen en frisse slachtwaar. De kleurrijk opgetaste stapels olijven en citrusfruit wedijveren om de aandacht met verse kamelenkoppen en kippen op een dagje uit.

De andere helft van de reis gaat langs het bergachtige platteland, door kloven, oasen, dorpjes en woestijnen. Een tocht per dromedaris, gevolgd door een overnachting in een bedoeïenentent mag niet ontbreken. Om na een duivelse landrovertocht (ook de wagen betreffende) door de bonkige wadi's een kameloïde te beklimmen en daarmee in het donker anderhalf uur door het zanderige heuvellandschap te trekken, is een belevenis en een uitdaging voor alle zintuigen. Het schip der woestijn heeft de stabiliteit van een roeibootje, en produceert te onpas het geluid van een bijpassende 120 pk buitenboordmotor.

De sterrenhemel is fenomenaal, aanmerkelijk beter uitgedost dan het Nederlandse firmament (deze aanpak volgt men hier overigens ook voor de kerstbomen in de hotels, die ter wille van de blijde toerist bijkans bezwijken onder hun blingblingpraal). Na een gezellige kampvuuravond, met live djembé-muziek, oefening in Frans, Engels en Spaans met alle verzamelde nationaliteiten en hete muntthee, is het goed slapen onder een stapel dekens uit grootmoeders tijd. De tentverwaming (kaars) is ook uit die tijd, dus ‘s ochtends moet ik bijna het ijs van mijn lenzendoosje krabben voordat ik weer beeld heb.

Dan weer terug naar de andere definitie van beschaving. Het landschap bestaat hier uit een rode rotsvloer, omringd door gebergte, bezaaid met stenen. Foto's van dit gebied kunnen low cost door Houston worden toegevoegd aan de collectie van de marslanders. Het Marrokaanse riviertje dat hier lokaal kronkelt zou zeker een hoop interesse wekken.

Terug naar het begin. Het is bijna het einde van het jaar. Voor iedereen die dit leest voor 2013: een prachtig 2012 gewenst, met mooie vergezichten en heerlijke gedachten. Voor de overigen, wat was het een jaartje, he.