Runapps – Runtastic: Gratis lunch

Een gratis runapp is als een gratis lunch. Er zit een smaakje aan. De markt van loopsoftware wordt namelijk niet bevolkt door altruïstische appbakkers met overdoses tijd en kwaliteit, maar door marketingspeak kramende sportschoenendealers en gadgetpushers. Dat is niet erg als je weet welke €-nummers er tussen de ingrediënten van je middagmaal zitten; alle waar naar z’n geld. Mijn afweging om alleen maar gratis appjes te testen, is dat ik eerst een breed aanbod wil wegen. Misschien is de ideale app voor mijn toepassing er al bij en accepteer ik de bijbehorende boodschappen en tekortkomingen. Of ik krijg zoveel vertrouwen in een aanpak dat ik de kluis laat openzwieren en mijn kapitaal investeer in het zevengangendiner van de volledige betaalde versie. Natuurlijk kan ik mijn uurtarief in de maanden van testen beter benutten dan door het uitsparen van die paar knaken, maar een goede aanbieding spotten in ook een sport – en lopen moet ik toch.

Met een geclaimde 6,5 miljoen downloads voor alle belangrijke smartphoneplatformen is Runtastic geen kleine speler. Het bedrijf richt zich op een mondiale verbetering van verbinding en fitness. Halleluja! Wie kan daar nou tegen zijn. Een en ander waarschijnlijk dan wel graag via de Runtastic producten.

Bevat de gratis variant van Runtastic alle belangrijke componenten om een oordeel te kunnen vormen over het betaalde product? Hartslagmeting, nee, dat zit alleen in de Pro-versie. Doelen definiëren, schema’s maken en volgen? Njet. Stemgestuurde terugkoppeling dan, om onderweg te horen hoe hard en ver je gaat? I say no, no, no. Wat er dan wel in zit? Reclamebanners: “Maak een proefrit in een elektrische auto”; nou, ik loop liever. “Vergelijk je salaris”; met dat van Haile Gebrselassie? Die ga ik echt niet meer inhalen, noch qua tijd, noch qua startgeld. En het laatste waar ik tijdens het hardlopen aan wil denken is aan m’n salaris…

Er is gelukkig de basale functionaliteit van plattegrondjes met je gelopen routes, tijden en verbrande calorieën. De invoerschermen zijn overzichtelijk en handig. De app geeft ook toegang tot je muzikale playlists. En lock-knopje voorkomt het random indrukken van toetsen tijdens lopen. Na een afstand kan je extra informatie vastleggen, zoals het weer, of hoe je je voelde. De gps-track is vrij zuiver. Koppelingen met Facebook en Twitter laten je wavende fanzone deelgenoot worden van de voorgang of afgang, helaas altijd met kaartje.

 

De grafieken op de site laten goed zien hoe je over het parcours hebt gelopen. Alleen de schaalindeling ontbreekt merkwaardig genoeg. Nou ja, alles is relatief. Trainingen die de app niet heeft meegekregen kan je hier alsnog handmatig toevoegen. Wetende dat de site mijn lengte en gewicht kent (niet m'n haardracht), is het standaard profielfotootje erg flatterend!

 

En hoe bevalt het eten in deze gratis gaarkeuken? De basisversie van Runtastic is een smakelijke, maar wel erg karige lunch. Als geld een rol speelt, schuif dan maar aan bij een andere rij met een uitgebreidere kaart, of laat de appjes voor wat ze zijn, vertrouw op je gevoel, gooi je hoofd in de wind en neem bammetjes mee van huis.

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Van bil

Ons menselijk mechaniekje is aanmerkelijk complexer en zelfredzamer dan het gemiddelde uurwerk, en daarom hoeft er in principe geen batterij of gesjor aan te pas te komen om ons op te winden. Mijn adrenaline ontspruit door stukken te lopen in de buitenlucht, loopstukjes te schrijven bij het toewerken naar een wedstrijd, en dan het kunnen stuklopen om de race in een minimale tijd te volbrengen.

Mijn loopschema is een planbord waar de NS jaloers op zou zijn. Een neuriënde spreadsheet gevuld met mijn wedstrijden, de weekplanningen, alle trainingsvariaties met beoogde tempi en afstanden, en vergelijkende grafieken ter controle van de voortgang. Ik ga als een trein, zonder last van bladval of onwrikbare wissels. Het enige wat met te doen staat, is mezelf te volgen. Twitter 2.0. Voorbeeldig leiderschap.

Eenmaal opgezweept is inhouden nog het moeilijkste. De zoete verslaving van de inspanning lokt me uit om verder te komen in de duurloop, harder te gaan bij het draven en langer vol te houden per interval. En de dagen dat ik niet mag lopen van het schema, ga ik maar een stukje ontspannen fietsen of tennissen om de spieren los te houden. Alsof ik ontspannen kan sporten.

Met een half luisterend oor voor de piepjes in het lichaam probeer ik overbelasting en slijtage te voorkomen. Maar in alles ben ik menselijk; en m’n grootse zwakte is het tijdig erkennen ervan. Vorig jaar: vlagen van hielspoor. Oei, klassiek risico. Iets gematigd, andere schoenen – geen last meer van. Begin dit jaar: pijnlijke linker enkel. Ai, bekende loopblessure. Meer op m’n loophouding gelet, minder schampen met rechter enkel – onder controle. 

En nu: gezeur in de rechter heup. Ach wat, gewoon luie spieren. Straal genegeerd. Opgevolgd door een bozig pijntje van bil tot rug. Dwars doorheen gelopen, eerst die snelle tijd neerzetten – bikkel! En dan, weer thuis. Overvallen door knijterende hellepijn, niet meer kunnen lopen. Sukkel... Klauwend naar de bank gekropen, vloekend de pijn wegbijtend.

Tijd voor zelfmedicatie, te beginnen met een dubbele dosis oude whisky ter verzachting van de beurse trots. Het eerste rijtje zoekresultaten levert een breed spectrum met mogelijke diagnoses. Ik zie Viva.nl, dat lijkt me een forum met hoge wetenschappelijke allure. Ze hebben ongetwijfeld een top tien met standjes ter voorkoming van lage rugklachten. Er is een link naar het Reumafonds: artrose herkennen. Nee, liever niet. Daaronder: heupkopnecrose; wordt ook wel osteonecrose van de heupkop genoemd. Ja, andere woorden maken het veel geruststellender. De andere opties graag. Slijmbeursontsteking. Een scheuring in het bovenste deel van de rectus femoris. Botbreuk. Aaargh. Ik neem een aspirientje.

De wedstrijd van volgende week kan ik afschrijven. Al blij genoeg dat ik pas op de plaats kan maken luister ik even liever naar m’n lichaam dan naar m’n gekerm. Ik schuifel door de kamer als een gramstorige pinguïn en staar deemoedig en weemoedig door de ramen naar buiten. De komende tijd moet ik weer terug kan leren lopen. Het klokwerk niet te strak opwinden. Stapje voor stapje dan maar.

Runapps – MyTracks: Terug naar de bron

MyTracks is geen specifieke runapp. Het zorgt voor het registreren en omroepen van een afgelegde route met de daarbij behorende snelheden en hartslagen. Dat kan in wezen elke buitensport betreffen die niet als een aangelijnde geit gebonden is aan een paar vierkante meter. Dus MyTracks volgt je wel, maar het zal je niet voorgaan met oefenschema’s en opbeurende teksten. Ik weet gebruikers die het voor hun fiscale rittenbeheer inzetten. Da’s ook een sport.

Het ontwikkelteam is zowaar van Google zelve, de motor achter Android. Dat schept hoge verwachtingen over de compatibiliteit en kwaliteit. De broncode van de software is Open Source, en zo kan iedereen meekijken, of meeschrijven, of meejatten. Ik herken veel componenten van deze software in de andere apps die ik test. De ontwikkelaars daarvan selecteren en herschikken hun oogst op min of meer creatieve wijze, maar niet altijd zonder navenant een aantal fouten en onhandigheden toe te voegen.

De kern van elke runapp is het Google kaartje waarop je route wordt ingetekend. En jawel, natuurlijk ook hier. In eerste instantie lijkt er niet meer te zijn; zelfs geen knoppen op het scherm met Start / Stop of Pauze. Deze zitten weggemoffeld bij de instellingen achter de menu-knop. Beetje vreemd. Maar het went.

De app is enkel Engels, met de standaard robosynthesizerstem voor het oplezen van de statistieken per afstand of tijd. Maar de kobold is goed luid en redelijk verstaanbaar en ook dat went. Dan maar geen vent. Naast mijlen snapt en hapt de app ook kilometers.

Als je gps uitgeschakeld staat, is een heldere melding en een oplosknop te zien; sommige apps roepen pas na terugkomst dat je voor nop heb rondgespurt. De gps heeft ook meer configuratiemogelijkheden dan ik tot nu toe ergens gezien heb. Ik hebt alles op de aanbevolen instellingen laten staan, maar de fijnslijper op de vierkante millimeter kan eindelijk z’n hart ophalen. Er wordt daarnaast een bataljon aan soorten hartslagmeters ondersteund, dat is ook een hele verbetering ten opzichte van diverse merkgebonden andere apps.

De grafieken zijn basaal. Snelheid en hoogte worden goed getoond, maar mijn opgepompte hartslag hapert of ontbreekt in een aantal trainingen. Voorkeursinstellingen wordt niet vastgehouden, er kan niet verticaal worden ingezoomd. Exporteren kan dan weer in extreem veel formaten en je kan op je telefoon, als Google Earth geïnstalleerd is, een gelopen route in 3D navliegen.

De makers van Android hebben met MyTracks een set opgeleverd met heel bruikbare bouwstenen voor een goede achtervolging. De gebruikersinteractie is echter te eenvoudig. Niet slecht. Ook niet echt goed. Wel een prima keus voor je leaseadministratie.

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Het sprookje van geluk

We zijn allemaal jong of jong geweest. Naïef, onbevangen, met weinig meer om op te vertrouwen dan dat een lepel gestampte bruine bonen kan vliegen als een vliegmachien, en dat papa de sterkste man is van de hele wereld. Met een wereldbeeld dat niet ver voorbij de keukentafel reikt, is dit ook een onweerlegbare zekerheid. Gelukkig beginnen we gelukkig. Onze blanco pagina’s vormen het meest waardevolle document voor ouders. En wanneer ooit het boek wordt dichtgeslagen, dan bepaalt de inleiding die zij geschreven hebben toch in hoge mate de loop van het verhaal.

Waarom wordt onze opvoeding gebouwd op valse beelden en beloften? Bruine bonen maken geen pruttelgeluiden voorafgaand aan de consumptie. ’s Werelds sterkste man komt waarschijnlijk alleen in een keuken om aan z’n anabolenreceptuur te sleutelen. En ooit komen we daarachter, en dat maakt de overgang van kind naar volwassene een aaneenschakeling van teleurstellingen. Het mag geen verbazing wekken wanneer je in de puberteit smeult en ontploft in woede tegen deze ouders, de wereld en jezelf. Als dat de realiteit is, stop die lepel dan maar weer terug waar ie vandaan kwam.

Reden genoeg om het zelf beter te willen doen. Welkom in de wereld van de waarheid, kleine. In een uitgebuite bol van armoede en rotting, afgunst en onvermogen. Je bent er maar een van bijna zeven miljard, dus je verwachting om significant te worden is kleiner dan de waarschijnlijkheid dat je een hooimeid aantreft in een berg naalden. De kans dat je de enige ware liefde tegenkomt is 1 op 3,5 miljard. En wees dan nog maar blij als je niet bi bent. Huur een schimmel en ga kikkers kussen. Nog beter, word narcist.

Ik voorzie een reëel risico dat die jonge generatie al eerder dan de puberteit besluit om niet meer uit het kinderbadje te komen. Overleven is de kwaliteit van elke soort. We zijn het resultaat van honderden eeuwen selectie door succesvolle opvoeding. De mindere pogingen hebben het niet gehaald. Kennelijk is het nodig om kinderen op te voeden met verzinsels. Omdat het leven echt is. Je moet een sprookje kennen om de realiteit te herkennen. Worden we daar gelukkig van?

Geluk is niet hetzelfde als realisme. Geluk is openstaan om het verleden te waarderen, en in de toekomst te geloven. Ook tegen beter weten in, omdat het niet nodig is, niet te snappen is, niet te verdragen is. Verbazing en verbeelding zijn de voedingsbodem voor het leven. Zouden dieren elkaar sprookjes vertellen? Komt een regenwurm aangevlogen… Brrr, brrr, brrr – hap!

Runapps – JogTracker: Kinderspel

De ontwerpers van JogTracker hebben zich voor de opgave geplaatst om het zoveelste runtooltje de wereld in te slingeren. Wat gaat er dan voor zorgen dat de drentelende loopgemeenschap met een ruk het hoofd omdraait om hier massaal achteraan te gaan? Een brede ondersteuning van smartphoneplatforms? Een maximale set van ondersteunde accessoires, superieure trainingsschema’s, sociale cohesie met de viscositeit van koude brinta, ondersteuning van elke gesproken taal tussen Gondwanaland en New York City? Nope. Niet alles. Sterker nog, niets daarvan.

JogTracker is een uitermate simpel Engelstalig programmaatje. Routekaartjes, tijd / afstand afroepen, websiteje. Lopen, meten, uploaden – klaar. Het snapt net de km als eenheid (maar meet ze per mijl – zucht), en weegt alleen in lbs. Dit is dan versie 3.1.1; het beangstigt mij te bedenken wat versie 1 aan boord had. Alleen de Exit knop? “Congratulations, you are alive, you pressed a button. Goodbye!”

Hoe val je nog meer op; welke meerwaarde rechtvaardigt de investering van een team zwoegende programmeurs? Ongetwijfeld hebben de marketeers, brand managers en strategisch consultants weken op de prairie gezeten om kwadranten te vullen en geeltjes te plakken. Gemediteerd, over gloeiende houtskool gelopen, verhalen verteld, omhelsd en gehuild. Om dan met het nieuwe logo in de triomfantelijk hooggeheven handen naar buiten te komen: een rennend wit figuurtje in een blauwe achtergrond. Dit is het, mensen! De wereld is gered.

Goh. Origineel. RunKeeper, Runtastic, Looptijden.nl, MapMyRun, en deze eenzame trekker; allemaal witte mensjes in blauwe blokjes. Wat is er toch blauw aan hardlopen? Je gelaatskleur bij ademnood?

Maar goed, als de basisfunctionaliteit super strak is neergezet, dan zijn wankele extraatjes alleen maar ballast. Dus hartslag, gps en vocale begeleiding is al heel wat. En aangezien ik alleen maar aan Android appjes sjor, boeit het me niet erg dat er geen versie voor gebruikers van andere platformen is. Zij hebben al witte oordopjes, je kan niet alles willen.

Installeren, aanloggen en proefdraaien. Om te beginnen de hartslagmeter laten vinden via bluetooth. De app stelt meteen voor om mijn carkit te koppelen, maar dat lijkt me geen eerlijke weergave van mijn inspanning, hooguit van mijn stressniveaus. Dan eens zien hoe de zwakste schakel van veel apps zich houdt: de gps. Mijn mond valt open als in de woonkamer al 8 van de 9 satellieten gespot worden. Dat is een hele verfrissing! Ik speer naar buiten als een wellustige vierjarige met een gevonden snoepzak (en een hartslagband) voor een stevige duurloop.

Onderweg neemt het enthousiasme allengs af. De getallen die ik hoor lijken nergens op qua tijd en afstand. Wie is hier gek? De hartslag wordt omgeroepen als 0 slagen per minuut. Toch maar even langs de intensive care om te kijken wie er gelijk heeft?

App

Als ik terug ben voel ik me als een overeten kleuter met buikpijn, snakkend naar troost. Een zoen op m’n bol, en de belofte dat morgen alles beter zal zijn. Gravend in de specs kom ik erachter dat alleen SmartHRM wordt ondersteund, geen algemene bluetooth hartslagbanden. 

Site

De getallen die de app en site laten zien over afstand en snelheid zijn ook niet exact gelijk, wat aangeeft dat voor beide omgevingen verschillende logica is gebruikt. Een doodzonde voor mij; logisch. Een andere poging geeft me nog steeds sterk uiteenlopende doorkomsttijden. Hier ga je je PR’s niet per seconde op fijnslijpen. Ik trekt het niet, en duw de app met trillende lippen in de kast achter m’n andere speelgoedjes. Knuffel, iemand?

Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.

Schema 2012

Gaan hardlopen zonder doelen is een onnodig ingewikkelde vorm van zelfkastijding; hollen vraagt uitzicht en uitdaging. Na het bereiken van een nieuwe top kan je heerlijk een tijdje achteroverleunend genieten. Maar het weefsel en de moraal mogen niet te lang verslappen, want de weg terug omhoog wordt steeds steiler.

Mijn eerste deel van dit jaar heeft na Egmond geen wedstrijden gekend. Ik was met andere dingen bezig dan te kunnen plannen en focussen. Het lopen was gericht op zuurstof en ontspanning. Het samenstellen van mijn Runapps Top 10 was een goed uitstel voordat ik tot daden zou moeten komen.

Maar de appjes zijn gewogen, gefileerd en uitgelicht . De laatste reviews en het totaaloverzicht duw ik de komende weken het web op. De gereedschappen zijn dus aanwezig, en staan opgepoetst in het gelid. En nu, kleine man, waarheen? Ik moet weer verder. Rondjes richting toekomst. En dat betekent elke 1 à 2 maanden een wedstrijd, waar ik kan trainen op snelheid, uithoudingsvermogen en nederigheid.

In vier jaar hardlopen heb ik op zes verschillende wedstrijdafstanden meegedaan; eigenlijk ontbreekt alleen nog de 5 kilometer in het rijtje. Vorig jaar heb ik op twee van de afstanden mijn persoonlijke record verbroken: de  halve marathon (Etten-Leur) en 15 km (Nijmegen). Twee andere liep ik voor het eerst (12 km in Zandvoort en de  hele marathon in Amsterdam), en die beschouw ik gemakshalve dus ook maar als record. Een goed sportjaar...

Afstand	10 km	12 km	15 km	16,1 km	21,1 km	42,2 km
Aantal	2	1	4	5	8	1
Tijd PR	0:48:04	1:05:46	1:13:10	1:19:25	1:47:39	4:10:46
Datum	29 aug '10	27 mrt '11	20 nov '11	7 sep '08	30 okt '11	16 okt '11
min/km	4:48	5:29	4:53	4:56	5:06	5:57
km/h	12,48	10,95	12,30	12,16	11,76	10,10

Nu moet ik wel heel stevig aan de bak als ik weer een handvol PR’s wil verbrijzelen. Twee procent ouder, tien procent grijzer. Maar één tijd wil ik wel heel graag aanscherpen. Door het lopen van m’n tweede marathon. Onder de 4 uur. Au, nu heb ik het gezegd.

Nog een keer door de barrière. Nog een keer peperkoek als ontbijt, gel als lunch en een dessert van adrenaline. Makkelijker, want ik weet dat ik in principe de afstand aankan. En moeilijker om tijd te vinden, motivatie te houden, en uiteindelijk 5% sneller te gaan dan die vorige keer in ideale weercondities.

Vooruit dan met de bok. Dit is de planning van 2012. Opbouwen. Schema’s maken. Als je investeert in jezelf dan komt het er een keer uit, aan welke kant dan ook.

Datum	Afstand	Wedstrijd	Schema	Doel
24-6-2012 16:30	10 km	Zomerklassieker Roosendaal	4 weken	< 0:52
26-8-2012 15:00	10 km	Dorpsloop Teteringen	4 weken	< 0:51
2-9-2012 14:15	10 EM	Tilburg 10 Miles	-	< 1:20
7-10-2012 11:25	10 km	Bredase Singelloop	-	< 0:50
21-10-2012 9:30	Hele MT	Amsterdam Marathon	10 weken	< 4:00
18-11-2012 ~13:00	15 km	Zevenheuvelenloop Nijmegen	-	< 1:15
13-1-2013 ~12:30	½ MT	Egmond Halve Marathon	8 weken	< 1:55

Een leuke ambitie, en gelukkig ook erg ambitieus. Genoeg geluierd, aan de bak. Schoenen aan, de regen in, en af en toe een blogje om de goede wil en voortgang te tonen.