De eerste trailwedstrijd hier in 2018 was ook mijn vuurdoop op het duurlopen buiten de gebaande paden. Eentje die ik niet volbracht; de geplande 50+ kilometer strandden na 30 kilometer in een misère van onderkoeling, oververmoeidheid en onderschatting.
In 2023, ruim vijf jaar later, werd ie weer georganiseerd. Onmiskenbaar ouder ben ik en wellicht wijzer. Nog steeds zoek ik de uitdaging, maar eerder accepteer ik de realiteit. Dus wil ik er weer bij zijn, maar ik opteer voor een nette 25, niet de ultra (deze keer 60 km). Elke paar weken in 2023 sloot ik aan bij een trailrun met de Footprint Runners, een los-vast gezelschap van natuurloopliefhebbers onder bezielende leiding van voorman Jos met oneindige kennis van de lokale paadjes.
Beter dan voorheen snap ik dat een lange trailloop onvergelijkbaar is met een wegwedstrijd. Dat het tempo bij dezelfde inspanning makkelijk 20% lager ligt. Dat je dus niet als een malloot wegspurt om de stuifduinen te bestormen omdat de dorpsrun van 5k zo lekker snel ging. Je spaart je energie, houdt je hartslag beschaafd en hapt rustig bij op een versnaperpost waar je een paar minuten kan bijkomen. De eindtijd telt niet. De mooie tijd onderweg wel. De belangrijkste uitdaging is om je heen kijken zonder te struikelen.
Een trail is het bescheiden neefje van de hindernisbaan. Niet te simpel en vlak, maar ook niet te gevaarlijk. Daarom werd de wedstrijd drie dagen voor de geplande start afgelopen november afgelast. Teveel regen gevallen, teveel risico. Daarom nu maar in het voorjaar. Goed te doen; hard zand, klein beetje modder, stuifmotnevel.
Eigenlijk een beetje te goed te doen. De uitdaging voor een trailmaker is om afwisselende paadjes over natuurlijk terrein te combineren, zonder veel betegelde stukken, of, o gruwel, asfalt. Dat is in deze buitenwijk van Bergen op Zoom niet optimaal haalbaar. Een groot gedeelte van de route loopt onder hoogspanningsmasten, langs de snelweg of over asfalt (van een B-weg, dat dan weer wel). De echte hoogte-intervallen van de wal zitten er ook niet in; daarvoor zou de route het ietwat zuidelijker Huijbergen moeten meepakken. Maar de verzorgingsposten hebben een assortiment van de betere snoepwinkel, klasse.
