Schema: Rustdag
Invulling: Ingeschreven voor de wedstrijd van morgen (10 km)
Muziek: Jamiroquai – Travelling
Without Moving
Lopen is geen handige vorm van verplaatsing over lange
afstand. Het blijft een hobby, en hobby’s hebben nu eenmaal de eigenschap dat
het resultaat ervan vaak voor minder geld en inspanning veel slimmer te
bereiken is, maar dat het authentiek menselijk zwoegen kennelijk de
waardevermeerderende factor betekent.
Alhoewel vaak uitgeoefend in de natuur, is er ook geen
ecologische bijdrage. Naar de startlocatie reizen per energievretend
transportmiddel om daar een rondje te lopen en weer terug te gaan naar af, levert
geen andere groene impuls aan de omgeving dan een incidenteel neergekwakte snottebel.
Treinen en boten en vliegtuigen. Hoe kom je relaxt bij de
start in een andere stad, zonder erheen te joggen, en zonder je Kyoto-voetafdruk
groter te maken dan maatje 40½?
Ik heb een voorliefde voor treinen boven autorijden. Geen
parkeergedoe, rustig onderweg inleven of uitmijmeren, en de kans dat de
machinist verdwaalt is acceptabel klein. Meestal heeft de organisatie daarna
busvervoer klaarstaan, of bevindt de start zich op opwarmende wandelafstand van
het station. Altijd een ruime marge houden; het blijft Nederland, en soms is
het daar herfst, of winter, of lente, of zelfs zomer.
Bij naburige gelegenheden heb ik de neiging om de fiets te pakken. Je komt
precies waar je zijn moet, en je bent niet afhankelijk van kaartjes en
wachtrijen. Dit kost natuurlijk wel wat extra energie, maar ja, je bent toch zo
sportief. Hoeveel extra energie? Houd de weersvoorspelling in de gaten. Ik heb
iets te vaak meegemaakt dat ik door een blazende zuidwester al afgemat was
voordat de wedstrijd nog maar begonnen was. De laatste keer in Egmond was het vanuit
mijn logeeradres in Alkmaar tien kilometer tegen windkracht 8 in stampen op een
opoefiets. Waarschijnlijk heeft me dat vele minuten gekost op de eindtijd, die
ook al door een sproeiende branding werd aangevreten. Wel heel sportief.
Een onverwachte impressie van de triatlon. En gezellig. Maar geen gewoonte van maken.
Hoe kom
ik straks in Amsterdam? De start is om 9:30 in het Olympisch stadion. Voorafgaand
moet ik nog mijn startnummer ophalen in de buurt. Omkleden, spullen opbergen,
stadion vinden, daar reken ik een uur voor.
Nu wordt het krap. Ik stap namelijk op in Breda. De
eerste trein naar Amsterdam op zondag is de Fyra van 7:24 – 8:18 naar Schiphol.
Max vijf minuten daar om bus 197 te vinden naar het Stadionplein, waar ik dan
om 8:40 aankom. Net op tijd, maar nul marge. Ik verlang naar Japan, ook al is
de kans groot dat ik daar stipt op tijd wegrijd in de verkeerde bus naar
onbekende verten vanwege de onbegrijpelijk borden.
Voor de
wedstrijd van morgen, tien kilometer in de stad, hoef ik tenminste geen extra boom te planten uit groen schuldgevoel: ik kan wandelen naar de start.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten