Nog 54 dagen: Brussels by night

Schema: Rustdag

Invulling: 2500 tpm in 4:28 over 440 km (98,5 km/h)

Muziek: Cranberries - Gold

Werk in Brussel, dinertje met vrienden in Arnhem. De benenwagen vandaag ingeruild voor de dieselbak. De Belgische wegen vormen een nachtgrijze tunnel, een noodweer van bijna Hasseltse proporties, opstuivende regen zonder zoab, lantaarns blijven uit. Beter rijden dan lopen nu, alhoewel de plassen die af en toe op de voorruit plenzen minder uitzicht geven dan in de carwash. Navigeren op de voorganger en hopen dat ie de weg kent. 

Dinsdag en vrijdag zijn de dagen op het schema die ik gekozen heb om “vrij” te zijn. Tijd voor herstel, voor borrels en voor afspraken ver weg. En voor tennis, dat wil ik toch ook eenmaal per week blijven spelen. De beenspieren krijgen niet heel veel hersteltijd wanneer ik als een spaniël over het gravel achter de bal aan stuif. Maar dat is ook vrijheid.

De verslavende werking van hardlopen doet zich steeds meer gelden. Ik kijk vooruit in het schema, en overweeg op rustdagen om toch nog een stukje te gaan lopen. Niet doen. Blessures zijn makkelijker op te lopen dan kwijt te raken. En het wordt fysiek zeker nog veel zwaarder naarmate de start in zicht komt.