zondag 4 november 2012

Democratische republiek

Amerikanen zien de Democraat als iemand die stopt om je te helpen met het wisselen van je band, en er daarbij in slaagt om je auto in de fik te zetten. De Republikein daarentegen is een ervaren techneut, maar rijdt op weg naar z'n wilde brasfeestje toeterend aan je voorbij.

Voor ons Hollanders is een voorkeur van Obama boven Romney logisch. De Republiekeinen zijn xenofobe vooroorlogse verdwaasden, de Democraten alleen maar wat naïeve socialisten. Dat zijn 'ze' natuurlijk geen van beiden. De werkelijkheid levert altijd onhandige nuanceringen. Daar hebben de campagnes hier echter helemaal geen last van.


Ons bezoek aan het campagnehoofdkwartier van Romney mag een oefening in gepolijste nieuwsgierigheid heten. Weinig groepssympathie met de kandidaat, maar wel erg geïnteresseerd naar de aanpak. Met handenvol promomateriaal naar buiten komen. Maar ophangen? Dat zie ik nog niet gebeuren. Het Republikeinse team van veelal vrijwilligers is bleek van de lange dagen en overdoses koffie, maar ze blijven bellen en de deuren langs gaan. De zwevende en weifelende kiezers moeten worden gestrikt, met inmiddels wetenschappelijke analyses, databases en verregaande persoonsdetails. Microtargeting. Indrukwekkende inzet. En mogelijk voor niets, want er is geen tweede plaats.


's Avonds naar de voorstelling van de Capitol Steps in het Ronald Reagan Building. Paspoort mee en de metaaldetector door om binnen te komen. Gelukkig is het netwerk opener. Goede sketches en zang door oudmedewerkers van Capitol Hill. Parodiën als "Greece", de musical. Ook voor de buitenlandse krantenlezer prima te volgen.


Vannacht alweer een extra uur jetlag als hier de zomertijd afloopt. Pff. Lang weekend. Morgen voor het ontbijt de loopconditie(s) maar eens testen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten