Sneeuwvlucht

Het is de ochtend van de dag die gisteren morgen was. De vroege, vroege ochtend. We rollen het hotel uit en glijden naar de auto om de koffers er in te lepelen, ons zelf erbij te schuiven en weer richting vliegveld te gaan. De gesmolten sneeuw op het dak heeft zich in de nacht om de wagen aaneengevroren tot een staalharde cocon, dus Operatie Starten & Gaan wordt Gedoetje Met Aan De Deur Sjorren Tot Ie Eindelijk Open Kraakt, Verwarming Op Vol En Bikken, Krabben, Schrapen. Dat werkt ook.

Het knusse vliegveld begint ons te passen als een huiskamer. De twee uur extra vertraging die volgt, zetten we blijmoedig om in croissants en chocoladebroodjes voor de feestelijke Franse stemming. We verhuizen van gate naar gate. Bijna in polonaise.

Niet iedereen kan er de humor wel van inzien. Emoties lopen op over de salamitactiek in het melden van vertragingen. Bozige stemmen eisen de baas te spreken, zonodig de baas van het vliegveld. Marechaussees groeperen zich rondom het onwetende personeel van de luchtvaartmaatschappij. En passant voeren ze maar weer een keer de roker van gisteren af. Hij heeft nog steeds straf.

Dan is het toestel zover. De ambitie tot amok luwt, we gaan aan boord. Dit is vast de eerste keer dat er al luid geapplaudisseerd wordt bij het in beweging komen van een vliegtuig.

De vlucht duurt een dik uur. Dat is geen tijd. Het is wel tijd om te ontdekken hoe we bij ons appartement geraken. Het vliegveld is in chaos; tweehonderd passagiers die er gisteren wel waren geland, hebben de hele nacht hun zegeningen kunnen tellen op de vloer van de aankomsthal. En ze komen nog steeds niet weg vanwege de situatie op de wegen. Met het binnenkomen van elk nieuw vliegtuig puilt het gebouw verder uit.

De shuttle die we voor gisteren gereserveerd hadden, is er niet en gaat ook niet komen. Geen taxi of bussen naar ons skioord te bekennen... wel een lijnbus naar het station. Het zal toch niet? We zien het als een teken van de OV-fee die ons met haar gouden tandjes toegrijnst. Bus, trein en nog een bus doen het uitvoerende werk, wij het zittende en wachtende gedeelte.

De chauffeur laat ons voor de deur van het appartement uitstappen. We zijn er al, na nog geen 40 uur reizen. De terugreis kan alleen maar minder zijn.