iVolutie

De productiemethodiek is in de natuur net even anders dan in fabrieken. Er rollen geen mensjes van de band die instapklaar aan het leven beginnen; floeps, weer een homo sapiens geassembleerd, versie 2014-10. Af een toe er een updateje inspoelen en de bevolking blijft voldoen aan de laatste eisen op het gebied van beveiliging en geheugenoptimalisatie. iVolutie.

Misschien komt het nog wel eens zover. Binnen vijftien jaar bevat een computer meer schakellogica dan ons brein. Over twintig jaar heeft een wasmachine een hoger IQ dan een schaakgrootmeester. Dat is gezellig als je even snel een wasje wil doen. Oh, ik zie het al, weer geknoeid op je goeie bloes. Denk je dat ik het leuk vind om de hele dag die trommel een beetje heen en weer te draaien? Ik was net in gesprek met de broekenpers over de ontplooiingmogelijkheden voor hoger geschoolde elektronische apparatsjiks. Het wordt hoog tijd dat we stemrecht krijgen. Dan mag je zelf de was doen.

Vandaag landt een nieuwe mens alleen nog in een sociaal netwerk van mensen voor geestelijk voorbeeld en inspiratie. De groei-instructie zit opgeborgen in de genen. De cellen splitsen zich na conceptie af in steeds meer gespecialiseerde delen, waarbij het lijkt of onze evolutie in versneld tempo wordt overgedaan. Van dril vormt zich via kikkervisje en salamandertije een primaatje.

Na de geboorte ondersteunt de genetische blauwdruk het aanleren vanuit omgevingsimpulsen. Ook in gedrag worden de stappen van miljoenen jaren razendsnel doorlopen. Kijken, richten, graaien, grijpen, knijpen, bijten, grijnzen. Liggen, wiebelen, wentelen, schuiven, hobbelen. De wereld komt binnen bereik. Dit is de kelderetage onder de 5 lagen in Maslows behoeftenpiramide. Gaan waarheen je wilt, zonder dat je gedragen moet worden.

Momenteel zitten wij in fase Zeeleeuw. Het over de vloer manoeuvreren met alle mogelijke maar nog niet geheel geoptimaliseerde middelen. Ze rolt en strekt; het is nog geen kruipen. Dit zijn de bewegingen behorend bij het eerste landleven. Lopen is nog niet aan de orde maar zal spoedig volgen. Wanneer stopt het ontwikkelingsprogramma? Als we niet oppassen, zien we haar straks met de zwaluwen om het huis scheren.

De handen doen het werk. De benen volgen alleen. Ze trekt zich aan het kleed vooruit. Of zijzelf, of het kleed komt in beweging en na een tijdje heeft ze het beoogde object onder handbereik. Een speeltje bijvoorbeeld, of de stereo, want ze is dol op dingen met knopjes. Of ze wurmt zich klem onder de bank.

Ik voorzie de komst van de industriële evolutie. Over 25 jaar koop je een jong autootje dat bibberend uit de 4D-printer plopt. Over tijd groeit het, voedt het zich en leert het door de diep vanbinnen uitrollende instructies. In het begin word je ’s nacht wakker door een pieperig toetertje dat nog niet helemaal weet wanneer het actief moet zijn. Met het groei- begint ook het leerproces; rondjes rijden, eerst kriskras – moet je al je spullen hoog zetten – later mooi binnen de plinten en dan op een dag zegt ze: Laten we een ritje maken. Ik ben er klaar voor, jullie ook?