Dam tot Damloop 2013 – Tunnelvisie

Na vijf jaar sta ik weer aan de start van de Dam tot Dam. De massaknaller van Noord-Holland, met 55.000 lopers en 250.000 toeschouwers. De start bij dam 1, megapool  Amster, is al verzadigd met meute, maar de finish aan de andere dam, die van Zaan, staat helemaal strak van bloemendragende achterban. Het meegereisde thuisfront heeft me jammerlijk gemist. En ik hen.

Dankzij een perfecte logistiek op en rond het parcours loopt alles toch op rolletjes. Alleen de huiswaartse file richting Amsterdam is nog steeds een slakkengang waarin de auto in hetzelfde tempo als het baasje de reis in omgekeerde richting overdoet. Maar voordat die terugreis zich aandient, de grote verhalen worden verteld, en het kleine leed gedeeld, moet er eerst nog een tiental mijlen uitgeperst worden.

Het startschot valt naar mijn idee 5 minuten te vroeg. Vooruit dan maar, op zoek naar de finish. Het begint druk, maar al in de IJ-tunnel waaiert het veld uiteen. In de klamme warmte met een afdaling als een kolenmijn ervaren de eersten al hun Alpe d’Huez. Bij kilometerpaal drie liggen verschillenden in de warmhoudfolie van de EHBO te knarsetanden over het verschil tussen voornemen en uitvoering.

De collega met wie ik samen gestart ben, die ik een kilometer ben voorgebleven en die mij daarna zoemend voorbij is gekomen, komt zowaar weer in het vizier. Ja ja, constante snelheid houden is geen sinecure. Tot aan de 12e kilometer moet ik een achterstand van tientallen meters velen, maar de triomf is groot als ik dan het gat kan dichten. Het blijkt een andere loper te zijn. Sorry.

Voortgedreven door Mokumse balladen en proostend publiek, slingerend door weiden, over dijken en langs schattige huisjes bevind ik me in een reclameblok van de lokale makelaars. Maar ik kan niet wegzappen. Ik zal en moet er helemaal doorheen. Het valt niet mee, zoals gewoonlijk. Ik overweeg te stoppen, zoals altijd. Maar ik zweep mezelf weer over de finishlijn. Een uitermate matige tijd, meer dan drie minuten langzamer dan de vorige 16,1 kilometer. Maar nu wel bij de beste 15%, in plaats van bij de beste 25% van diezelfde PR-race. Een beetje vreemd. Maar toch wel lekker.