Nike+ is een
webwinkel, eigenlijk. Schoentjes, kleertjes, elektronica. Op elke pagina wacht wel
ergens een geparkeerd winkelwagenicoontje in de marge om mee langs de schappen
te zoeven. Heerlijk; snuffelen, kopen, krijgen en uitpakken. En oeverloos naar
de glimmende spulletjes staren.
Het handige
is, dat je ze daarna ook nog kan gebruiken om mee te sporten. Dat klinkt als
een concept. Slijtage en zweetdruppels zijn de meetlat van veroudering. Deze
confrontatie drijft ons terug naar de site om nieuwe bestellingen te plaatsen
voor onze onbezoedelde droombeelden.
Met de upgrade
van vorige maand is Nike+ een fraaie geïntegreerde omgeving geworden om je sportprestaties
bij te houden en je sportattributen bij te bestellen. Tegelijkertijd verscheen
de Androidversie van de bijbehorende loopapp, nog net op tijd om als
hekkensluiter van mijn testreeks te fungeren.
Net als de
site, is de ook app een strak staaltje design. Het gebruik is eenvoudig, het
aantal instellingen is dusdanig beperkt dat het niet snel tot technostress zal
leiden. Dat tekent meteen de breedte van de functionaliteit. Die is smal. De
app houdt via gps bij waar je loopt, en geeft elke kilometer een terugmelding
van de tijd en je gemiddelde tempo in minuten per kilometer. Dat is het wel
ongeveer. En dat is erg karig. Op de site kan je de route nog eens nazien, met een
indicatie van hoe hard je op welk gedeelte ging. De animatie van de afgelegde route
elke keer als je een training raadpleegt gaat na een tijdje een beetje op de
zenuwen werken.
Je kan wel
doelen instellen, maar dat is alleen een kwestie van afvinken achteraf. Het
leidt niet onderweg tot gevloek en gebrul wanneer je vertraagt tot onder je
streeftempo. Jammer toch. De binding met de Nike+ community geeft wel de
mogelijkheid dat je Vrienden je tijdens het lopen Liken waarop er gejuich door
je oordopjes schalt. Da’s hip. Maar ga je beter lopen van een All Is Love hippieknuffel
dan van een valse drilinstructeur?
De gps doet
het gelukkig. De instelbare tijd voor het starten is ongeveer de enige
loopoptie. Een lockknopje beschermt tegen oneigenlijke schermbediening
onderweg, maar natuurlijk ook tegen het strak afklokken van de finishlijn.
Een aparte
vermelding voor de kwaliteit van de stembegeleiding. Geen roestige robot, geen
donzige dame, maar een echte man. In timing en timbre klinkt de ernst en
gespannenheid van een personal trainer die je door een belangrijke missie heen sleept.
Ik krijg visioenen van een MI5 team dat in een halfduister lokaal voor een
schoolbord de laatste opties heeft uitgetekend om nog door het vijandelijk
gebied te komen. De leider tuurt met opeengeklemde lippen naar de wanhopige conclusies
en praat je bij via de microfoon: “Completed… 6 kilometers.” Het is bittere ernst,
maar je doet het voor het vaderland.
En wat doet Nike+
met je hartslag? Niets, tenzij je de Nike+ gadgetcatalogus met je creditcard
wil laten paren. De elektronische armbandjes en sensorische schoenen zijn
uitermate sexy. Maar de app doet geen zaken met een gewone hartslagmeter.
Wanneer
je graag shopt in het goddelijke winkeltje van Nike+ en voldoende hebt aan statusterugkoppeling
achteraf, dan is deze app een mooie sportieve uitbreiding van Facebook. Voor
het zwaardere trainingswerk stop ik het voorlopig niet in m’n mandje.
Disclaimer. Ik test apps voor eigen plezier en deel mijn bevindingen onderbouwd, maar zonder wetenschappelijke pretentie. Mijn device is een Samsung Galaxy SII Android smartphone, huidige versie 2.3.5. Ik word niet gesponsord door de makers van de app (of hun concurrenten). Verbeteringen, aanvullingen en tips over andere runapps zijn welkom, maar worden niet per definitie doorgevoerd. Zie ook http://hoofdophol.blogspot.com/2012/04/runapps-het-warmlopen.html en mijn andere blogs voor meer informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten