Een avondje
thuis alleen voor de Moderne Man. Tijd voor bier en pizza. Deze nieuwe lente
heeft tot nu toe alleen maar dagen opgeleverd van aaneensluitend telefonisch
overleg en sneeuwonderbroken koudefronten. Ik heb behoefte aan een nieuw geluid.
Na een half
jaar lopen zonder oortjes (de elektronische) wil ik wel weer eens op pad met een
muziekje en een schemaatje. Daartoe daal ik af in de krochten van mijn telefoon
en rakel een oude loopapp op. In een hoek van de kast vind ik het oorsetje.
Verroest! Als in: de oordopjes zijn daadwerkelijk verroest. Dat tientje diepte-investering
heeft amper een jaar afschrijving mogen beleven.
Het is ook een
jaar geleden dat ik RunKeeper heb getest,
met teruglopend genoegen door een rochelende gps die eindigde in een flatline. Vele
automatische updates zijn sindsdien ongezien aangebracht, en tot mijn
opluchting draait het als een tierelier. Lekker zeven kilometer interval, opgedreven
door een bitse trainbitch. En als tussendoor Roy Orbison “Run, Baby, Run” in m’n
oor fleemt, dan wil ik wel tempo maken. Een vreugdig loopvuur verbrandt de calorieën
van een zakje voorbarige paaseitjes.
De gemeten
route blijkt scherp als een scheermes. Ik zie precies waar ik de straat ben
overgestoken of een paar tegels heb afgesneden in de bocht. Het wordt nog eens
wat. Later plof ik voor de tv. Met het bier, met de pizza. En een stapel e-mails
ter hoogte van de nationale schuld. Nog zin in zon, maar al zen van zeven
zalige kilometers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten